Old age

Milan Milišić je rođen 6. jula 1941. u Dubrovniku, gde je završio gimnaziju. Na Filološkom fakultetu u Beogradu diplomirao je na Katedri za opštu književnost i teoriju književnosti. Objavio je sledeće knjige pesama: Volele su me dve sestre skupa ( Beograd 1970), kao i prerađeno i dopunjeno izdanje Volile su me dvije sestre skupa (Sarajevo, 1989), Koga nema (Beograd, 1972), Živjela naša udovica (Čakovec, 1977), Zgrad (Beograd, 1977), Having a good time (Beograd, 1981), Mačka na smeću (Beograd, 1984), Tumaralo, pesme za decu, (Dubrovnik, 1985), i Vrt bez dobi (grafičko-pesnička mapa sa Lukšom Pekom, Dubrovnik, 1986). Bavio se novinarstvom i prevođenjem; sa Meri Milišić preveo je Hobita J. R. R. Tolkina. Dubrovačko kazalište Marin Držić izvelo je Milišićev komad Lov na blijedolikog, 1975. Milan Milišić je poginuo 5. oktobra 1991. kao civilna žrtva u svom stanu u Dubrovniku. Posthumno, iz ostavštine, objavljene su sledeće njegove knjige: Stains, izbor pesama, prevod na engleski (Dubrovnik, 1993), Treperenje (Zagreb, 1994, Beograd, 1997), Nastrana vrana, pesme za decu (Beograd, 1995), Stvaranje Dubrovnika, u odabiru, Marka Vešovića (Sarajevo, 1996), prevod pesama Roberta Frosta Robert Frost – Izabrane pjesme (Beograd, 1996), Putopisi (Sarajevo, 1997), te isto izdanje u Zagrebu, 1997. pod naslovom Otoci (Geopoetika, Beograd, 2021), Mrtvo zvono (Split, 1997), Fleka, e (Zagreb, 2001), Dubrovačka zrcala (Geopoetika, Beograd, 2007), Unutrašnje stvari (Beograd, 2008) i Oficirova kći (Geopoetika, Beograd, 2011). Godine 2005. grupa prijatelja objavila je spomen knjigu posvećenu tragično preminulom pesniku, pod naslovom Hommage Milišiću.